به نقل از «فرارو»

دور مشو دور مشو! دولتمند خالف

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۴۹۹۹

سید عطاءالله مهاجرانی در روزنامه اعتماد نوشت:

ما در جهان‌های گوناگون، متقارن و گاه متضاد و پرکشاکشی زندگی می‌کنیم. شاید برای ما ایرانیانی که در خارج از ایران زندگی می‌کنیم، استفاده از سه تقویم، نشانه سه جهان باشد. تقویم هجری خورشیدی که تقویم رسمی کشور ماست، تقویم هجری قمری که مناسبت‌های دینی و مذهبی را با آن می‌سنجیم و تقویم میلادی که ناگزیر از نگاه به این تقویم و گذران روزمره زندگی در این سوی جهانیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما جهان‌های دیگری هم وجود دارد. در کنار جهان روزمره و تکراری و رنج‌آور و گاه بسیار آزارنده سیاست، که تصویر واقعیت چنین جهانی را این روز‌ها در فلسطین شاهدیم؛ جهان دیگری هم وجود دارد، جهان هنر! که درخشان‌ترین و خوشایندترین جهان‌هاست. مثل جهان خِرد که به تعبیر امام محمد غزالی جهانِ عقل، سلطنت و ولایت کسی را نمی‌پذیرد؛ مگر آنکه قانع شود و از صمیم دل خرسند. در جهان هنر با ماورای خرد مواجه هستیم. جهانی که ما را به سرچشمه ناب زیبایی می‌برد. در برابر زیبایی کسی نمی‌تواند مقاومت کند. به گمانم کسی زیباتر از سعدی این مضمون را نسروده است:

پر طاووس در اوراق مصاحف دیدم/ گفتم این مرتبه از قدر تو می‌دانم بیش / گفت خامش که هر آن کس که جمالی دارد/ هر کجا پای نهد دست نگیرندش پیش!

دولتمند خالف، هنرمند بزرگ تاجیکی که تازگی در گذشت، از نوادری بود که در ترسیم و تحقق جهان زیبایی و معنوی هنر و موسیقی در منطقه ما، به ویژه برای پارسی‌زبانان تاجیک و ایران و افغانستان و بخارا و سمرقند و مرو و... نقش مثال‌زدنی داشت.

با جمعی از هنرمندان و دانشگاهیان و اهل فرهنگ، روانشاد دکتر عباس زریاب‌خویی، روانشاد استاد دکتر محمود روح‌الامینی، روانشاد استاد مرشد مرادی‌یزدی، استاد دکتر علی موسوی‌گرمارودی از جمله همراهان بودند. برای شرکت در جشنواره هزاره فردوسی به تاجیکستان رفته بودیم. من برای بار اول دولتمند خالف را در شهریور ماه سال ۱۳۷۳ در شهر دوشنبه در ضیافت اهل فرهنگ و هنر درخانه روانشاد استاد جوره بیگ نذری دیدم. جوره بیگ نذری از نوادر بود. فرزانه به تمام معنا، استاد آواز و موسیقی و زبانشناس و مسلط به کوچه باغ‌های فرهنگ و هنر مشرق زمین. از شخصیت‌هایی بود که نشاط مصاحبت با او برای همیشه در یادم مانده است. «قلم اینجا رسید و سر بشکست!» در برنامه جشن استقلال تاجیکستان که همان ایام برگزار شد، هر دو در تالار باربد حضور داشتند، جوره بیگ سه سال پیش در هفتاد و چهار سالگی درگذشت و دولتمند هفته پیش رحلت کرد. برخلاف مرز‌های سیاسی که دولت‌ها مدام در اندیشه دیوار کشیدن یا تنبیه متجاوزان به مرز‌ها هستند، مانند ماجرای مرز امریکا و مکزیک که از روزگار سیاه ترامپ تاکنون برجای مانده است اگر ترامپ برگردد؟! احتمالا شاهد شلیک مستقیم به مهاجران مکزیکی خواهیم بود.

در جهان هنر و موسیقی مرزی وجود ندارد، حتی اگر فردی زبان هم نداند، ارتباط برقرار می‌کند. دلش به شور و نشاط می‌آید. نمی‌تواند با موسیقی و آوای ترانه: «دور مشو، دور مشو!» یا «شاه خراسانیم» دولتمند به وجد نیاید. جهان سیاست جهان: «دور بشو، دور بشو» است! تعداد صندلی‌ها محدود است و متقاضیان بیشتر! پس باید رقیبان را در نیمه راه معطل کرد یا با بهانه‌سازی و بهانه جویی آن‌ها را لگد و حذف کرد تا با خیال راحت بر کرسی‌ها تکیه بزنند. البته کرسی‌های موقت! در جهان هنر، کسی به شما کرسی تعارف نمی‌کند. آن کرسی را خود می‌سازید و بعدا ملت کرسی شما را بر دوش می‌گیرد. سیاستمداران که مهمانان تاریخند، می‌روند و متفکران و هنرمندان که میزبانند، باقی می‌مانند. مگر ملت ما و همه پارسی‌زبانان جهان، کرسی رودکی و خیام و فردوسی و مولوی و نظامی و حافظ و سعدی را بر دوش نگرفته‌اند؟! دیگر کسی نمی‌تواند این کرسی‌ها را بر زمین بگذارد، چون این کرسی اعتبارش گذرا و وابسته به اهل سیاست و تبلیغات روز نیست که از باد و باران نیابد گزند! شخصیت‌های سیاسی هستند که همیشه دچار باد و باران‌ها و توفان‌های موسمی هستند! اصلا کسی تصور می‌کرد که در کشور ما و در نظام جمهوری اسلامی توسط نهاد محترم شورای نگهبان، صلاحیت اکبر هاشمی‌رفسنجانی و حسن روحانی رد شود! این دیگر چهره برهنه و بی‌روتوش سیاست است، اما جهان هنر و موسیقی و ادبیات راه و رسم دیگری دارد. سیاست مثل کف روی آب است و جهان لغزان و توفان‌زده سیاست، با فراز و فرود زمانه دگرگون می‌شود. اما جهان هنر و ادبیات می‌ماند. در کانال دانشگاه ازهر قاهره در درس نقد ادبی، استاد اشعار متنبی را درس می‌داد، قصیده‌ای را می‌خواند که متنبی در جوانی در وصف فردی گفته است. اگر متنبی آن قصیده را نگفته بود، کسی در جهان و در تاریخ آن نام را نمی‌شنید. مثل شاهانی که در قصاید سعدی یا گاه در غزلیات حافظ بر سر سفره سعدی و حافظ نشسته‌اند و روزی می‌خورند.

دولتمند خالف، از ستارگان ساخت چنین جهانی بود، جهان زیبایی و هنر. او هوشمندانه در سه دهه واپسین زندگی خود، با خواندن اشعار مولانا جلال‌الدین بلخی، به سرچشمه جهان زیبایی و لطافت و هنر راه یافته بود. با صدای تارش و آواز خوشش که گویی آمیزه‌ای از لطافت صدای محمدرضا شجریان و زنگ آسمانی آوای شهرام ناظری بود، برای ما جهانی از زیبایی آفرید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل دولتمند خالف جهان هنر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۴۹۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه کسی بر صندلی ریاست مجلس دوازدهم تکیه می‌زند؟

با مشخص‌شدن نتایج انتخابات مجلس دوازدهم در بیشتر کرسی‌های نمایندگی،‌ رقابت‌ها برای ریاست بر قوه مقننه شدت گرفته است که شنیده‌ها از محافل سیاسی و راهروی مجلس از لابی‌های پشت‌پرده و برگزاری جلسات گوناگون حکایت دارد.

به گزارش ایسنا،‌ بعد از برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، تکلیف ۲۴۵ کرسی برای ۴ سال آینده مشخص شد و ۴۵ کرسی باقی‌مانده نیز در ۲۱ اردیبهشت تعیین می‌شوند بنابراین اکنون بیش از دو سوم ترکیب مجلس آینده مشخص شده است.

از همان ابتدای اعلام نتایج انتخابات،‌ موضوع اصلی در محافل سیاسی تعیین «رئیس مجلس دوازدهم» بود. موضوعی که هم در رسانه‌ها پیگیری شد، هم چهره‌های سیاسی داخل و خارج مجلس را به واکنش واداشت و هم زمینه جناح‌بندی‌ها در این باب را فراهم کرد؛ این روند در روزهای پس از برگزاری انتخابات مجلس آنقدر سرعت گرفت که به موازات اعلام نتایج در مهمترین حوزه‌های انتخابیه، اسامی چهره‌هایی برای تکیه‌زدن به صندلی ریاست مجلس شنیده می‎شد. با نزدیک‌شدن به شروع کار مجلس آینده اما این رقابت‌ها رنگ‌وبوی بیشتری گرفته و خبرها حکایت از برگزاری جلسات متعدد رسمی و غیررسمی برای تصمیم‌سازی درباره ریاست مجلس آینده دارد.

برمبنای آنچه برخی منتخبان مجلس آینده می‎‌گویند، افرادی چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردند که از جمله آنان می توان از «محمدباقر قالیباف»، «منوچهر متکی»، «مجتبی ذوالنوری»، «مرتضی آقاتهرانی»، «حمید رسایی» و «حمیدرضا حاجی‌بابایی» نام برد. شنیده‌ها از راهروی مجلس هم نشان می‌دهد این چهره‌ها برای جلب نظر سایر منتخبان، جلساتی برگزار کرده‌اند؛ روندی که در آن، طرح وعده‌هایی برای گرفتن رای از منتخبان مجلس آینده هم دور از ذهن نیست.

باتوجه به رقابت تنگاتنگ جریان‌های مختلف اصولگرایی در انتخابات مجلس دوازدهم و حضور کاندیداهای آنان در بهارستان، ‌انتظار می‌رود صحنه رقابت نه‌تنها برای کسب کرسی ریاست که برای کرسی نایب رئیسی، سایر اعضای هیأت رئیسه مجلس و حتی رؤسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس نیز جدی‌تر شود و در نهایت فضای کلی مجلس دوازدهم را به سمت‌وسویی هدایت کند که در آن کمتر شاهد یک‌دستی‌هایی از نوع مجلس یازدهم باشیم.

در چنین شرایطی، اینکه کاندیداهای هر کدام از این کرسی‎های ریاست، گوشه‌چشمی به نتایج دوره دوم انتخابات مجلس داشته باشند تا با رایزنی‌ها بتوانند نظر آنان را به خود جلب کنند، نه‌تنها تصور بعیدی نیست که به نظر می‌رسد تاثیر سرنوشت‌سازی هم بر ترکیب نهایی هیات رئیسه و روسای کمیسیون‌های مجلس دوازدهم برجای بگذارد.

انتهای پیام